Firma Schneider Electric opublikowała niedawno interesujący filmik promujący infrastrukturę do ładowania samochodów elektrycznych serii EVlink

Firma Schneider Electric opublikowała niedawno interesujący filmik promujący infrastrukturę do ładowania samochodów elektrycznych serii EVlink. O ile w samym nagraniu nie ma niczego nadzwyczajnego, dobrze obrazuje ono chaos panujący w dziedzinie standardów ładowania we Francji.

Na tamtejszym rynku można spotkać samochody z jednofazowym portem ładowania IEC 62196-2 Typ 1 (SAE J1772) - Citroën C-Zero, Mitsubishi i-MiEV, Peugeot iOn, Nissan Leaf, Renault Fluence Z.E., Renault Kangoo Z.E., 1- i 3-fazowym IEC 62196-2 Typ 2 (VDE-AR-E 2623-2-2) - Renault Zoe i smart ed, CHAdeMO (modele produkowane w Japonii), a w przyszłość najprawdopodobniej także Combo 2 oraz ze zwykłą wtyczką - Renault Twizy. Warto w tym miejscu zauważyć, że nie tylko sami francuscy producenci nie potrafili wypracować jednolitej strategii, lecz w przypadku Renault nawet poszczególne modele jednej marki występują z różnymi portami ładowania. Przy tak dużej różnorodności, pogłębionej dodatkowo od strony terminali prądu przemiennego występowaniem portu IEC 62196-2 Typ 3, Francja w zasadzie sama sobie utrudnia rozwój rynku pojazdów elektrycznych.

Aby korzystać z terminali prądu przemiennego we Francji, najczęściej konieczne jest wyciąganie z bagażnika własnego kabla ładowania z końcówkami pasującymi zarówno do portu w aucie jak i w terminalu, co jest niewygodne. W USA ten problem praktycznie nie istnieje. Dołączenie kabli na stałe nie jest z kolei praktykowane ponieważ wykluczyłoby część użytkowników (Typ 1 lub Typ 2). Dodatkowo osoby posiadające przejściówki Typ 3/Typ 1 lub Typ 3/Typ 2 po przekroczeniu granicy z Niemcami, gdzie dominują terminale z portem Typ 2 do ładowania potrzebowałyby kable Typ 2/Typ 1 lub Typ 2/Typ 2.

Dołączone na stałe kable w terminalach publicznych występują jedynie w modelach o większych mocach - 43 kW (lub niekiedy 22 kW) w przypadku trójfazowego Typu 2 oraz szybkich ładowarek CHAdeMO (zazwyczaj o mocy około 50 kW). W ich przypadku sprawdza się powiedzenie, że rozsądne decyzje są podejmowane wyłącznie wtedy, gdy wszystkie inne możliwości zawiodą (kable dla takich mocy byłyby zbyt ciężkie i drogie, aby wozić je w bagażniku).