Polska wersja programu TopGear niczym kalka wersji brytyjskiej zniechęca do aut elektrycznych w odcinku poświęconym samochodom BMW i3, Nissan Leaf i Renault Zoe

W jednym z najnowszych odcinków polskiej wersji programu TopGear zaprezentowane zostały trzy samochody elektryczne - BMW i3, Nissan Leaf i Renault Zoe. Niestety sądząc po zawartości materiału, TopGear podobnie jak w Wielkiej Brytanii (wcześniejszy wpis 1, wcześniejszy wpis 2), poziomem sięga bruku i aspiruje do miana „motoryzacyjnego pudelka”.

Samochody elektryczne ponownie zostały przedstawione w niekorzystnym świetle. Począwszy od w zasadzie pierwszego zdania, w którym oznajmiono, że tego typu samochodów nie można holować, a skończywszy na 5-amperowych gniazdkach. Samochody nie posiadające sprzęgła rzeczywiście posiadają w instrukcji obsługi zakaz holowania bez podniesienia osi napędowej, ale po pierwsze nadal jest to wariant holowania, a po drugie jest to dmuchanie na zimne w przypadku awarii samochodu, aby nie uszkodzić napędu. W kontekście, w którym temat ten został poruszony - gdy auto nie uległo awarii, a jedynie ma niski poziom energii - najprostsze holowanie niczemu nie przeszkadza, a chyba już wielokrotnie zostało dowiedzione (np. tu), że hamując odzyskowo samochód może po niedługim dystansie uzupełnić sporą ilość energii i ostatni etap trasy pokonać o własnych siłach.

W przypadku 5-amperowych gniazd elektryczny w domu, z których ładowanie trwać miałoby kilkanaście godzin, w zasadzie trudno nawet dyskutować. Możliwe, że redakcja „motoryzacyjnego pudelka” rzeczywiście posiada jedynie takie gniazda w domach. Niemniej jednak miażdżąca większość społeczeństwa posiada wielokrotnie silniejsze, co przekłada się na czas ładowania zwykle rzędu kilku godzin. Każde z opisywanych aut posiada także opcję szybszego ładowania o czym w programie nie wspomniano, mimo że na miejscu w Warszawie są dostępne zarówno szybka ładowarka CHAdeMO dla Leafa jak i ponad 10 terminali 22 kW dla Zoe.

Zamiast tego zabrano miejskie auta na najbliższą wolną trasę, aby jeździć nimi z prędkościami rzędu 150 km/h i zademonstrować wysoki spadek zasięgu. Trudno doprawdy pozostać niewzruszonym obserwując jak marnowany jest potencjał redakcji poszczególnych programów (ludzi, sprzętu, czasu, miejsca) przy przygotowywaniu materiałów.