Komisja Europejska ogłosiła, że docelowym standardem dla punktów ładowania w Unii Europejskiej będzie IEC 62196-2 Typ 2 (VDE-AR-E 2623-2-2)

Renault Zoe

Komisja Europejska ogłosiła, że docelowym standardem dla punktów ładowania w Unii Europejskiej będzie IEC 62196-2 Typ 2 (VDE-AR-E 2623-2-2), czego można było być pewnym z uwagi na wsparcie tego rozwiązania przez Europejskie Stowarzyszenie Producentów Samochodów (ACEA) (wcześniejszy wpis). Tym samym z gry wypada stosowany we Francji po stronie terminali standard IEC 62196-2 Typ 3, wprowadzający dodatkowy stopień komplikacji na tamtejszym rynku (wcześniejszy wpis). Jednofazowa wersja IEC 62196-2 Typ 1 (SAE J1772) po stronie terminali była w Europie rzadko spotykana.

IEC 62196-2 Typ 2 combo (po lewej) i SAE J1772 combo (po prawej)

Można domniemywać, że pewne miejsce ma już również Combined Charging System (tzw. Combo 2), czyli standard IEC 62196-2 Typ 2, rozszerzony o część stałoprądową do uzupełniania energii za pośrednictwem zewnętrznych szybkich ładowarek o mocach rzędu 100 kW. Jego odpowiednikiem w USA jest standard SAE J1772 combo (wcześniejszy wpis).

Kwestią otwartą pozostaje, czy oznacza to definitywne wycofanie się z CHAdeMO, czy też oba rozwiązania będą funkcjonowały równolegle, czego w swoim oświadczeniu domaga się japońskie Stowarzyszenie CHAdeMO. Aktualnie w Europie działa już ponad 600 szybkich ładowarek CHAdeMO (wcześniejszy wpis) oraz jeździ ponad 20 tys. aut elektrycznych zgodnych z CHAdeMO.

Komisja Europejska proponuje również, aby każde z 27 państw członkowskich Unii Europejskiej zadbało o instalację pewnej minimalnej liczby publicznie dostępnych punktów ładowania. Plan przewiduje, aby do końca 2020r. sieć liczyła 795 tys. punktów ładowania. W Polsce ma ich być przynajmniej 46 tys.

Koszt budowy infrastruktury oceniono na około 8 mld EUR, a więc średnio nieco ponad 10 tys. EUR za jeden punkt (najprawdopodobniej większość będą stanowiły terminale prądu przemiennego). Na 46 tys. punktów w Polsce należałoby zatem w ciągu 7-miu lat wydać około 463 mln EUR.

Fragment komunikatu prasowego Komisji Europejskiej [1]

UE ogłasza strategię czystego paliwa

Komisja Europejska poinformowała dziś o ambitnym pakiecie środków zapewniających rozbudowę stacji paliwa alternatywnego w Europie. Stacje te miałyby powstawać według jednolitych norm w zakresie ich budowy i wykorzystania. Dotychczasowe inicjatywy polityczne zazwyczaj dotyczyły samych paliw i pojazdów, omijając problem dystrybucji paliwa. Próby zachęcania do budowy stacji były niewystarczające i odbywały się w sposób nieskoordynowany.

Czyste paliwo nie zyskuje na popularności z trzech głównych powodów: wysokiej ceny pojazdów, braku akceptacji ze strony konsumentów oraz braku stacji ładowania i uzupełniania paliwa. To błędne koło. Nie buduje się stacji, ponieważ jest za mało pojazdów. Ceny pojazdów nie są konkurencyjne, ponieważ nie ma wystarczającego popytu. Konsumenci nie kupują samochodów, ponieważ są za drogie i jest za mało stacji. Komisja zaproponowała więc państwom członkowskim pakiet wiążących celów dotyczących minimalnego poziomu infrastruktury dla czystych paliw (takich jak energia elektryczna, wodór i gaz ziemny) oraz jednakowe dla całej UE normy w zakresie potrzebnego wyposażenia.

Siim Kallas, wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej odpowiedzialny za transport, powiedział: „Innowacyjne alternatywne paliwa to środek, który na pewno pomoże zwiększyć wydajność europejskiej gospodarki pod względem zasobów, zmniejszyć jej zależność od ropy naftowej oraz przygotować sektor transportu na wyzwania XXI wieku. Chiny i Stany Zjednoczone planują do 2020 r. mieć ponad 6 milionów pojazdów elektrycznych na swoich drogach. Jest to dla Europy ważna okazja, by umocnić swoją pozycję na szybko rosnącym światowym rynku.”.

Pakiet „Czysta energia dla transportu” składa się z komunikatu w sprawie europejskiej strategii w zakresie paliw alternatywnych, dyrektywy dotyczącej infrastruktury i norm oraz dokumentu towarzyszącego zawierającego opis planu działania na rzecz skroplonego gazu ziemnego (LNG) w żegludze.

Główne proponowane środki to:

Energia elektryczna: jeśli chodzi o punkty ładowania pojazdów elektrycznych, sytuacja w UE jest bardzo zróżnicowana. Najwięcej jest ich w Niemczech, we Francji, w Holandii, Hiszpanii i Zjednoczonym Królestwie. W nowym wniosku dla każdego państwa członkowskiego ustalona została wymagana minimalna liczba punktów ładowania z wykorzystaniem jednakowej wtyczki (zob. załączona tabela). Ma to umożliwić przekroczenie masy krytycznej w odniesieniu do liczby punktów ładowania, tak aby przedsiębiorstwa zaczęły masowo produkować samochody w bardziej umiarkowanych cenach.

Uniwersalna wtyczka w całej UE jest niezbędna dla rozpowszechnienia tego rodzaju napędu. Aby położyć kres niepewności panującej na rynku, Komisja ogłosiła dziś, że wtyczka typu 2 będzie standardowo używana w całej Europie.