W Estonii ogólnokrajowa sieć 165 szybkich ładowarek dostarcza miesięcznie 80-100 MWh energii, a jedna sesja ładowania to zwykle 8,4-9 kWh energii

Kilka lat temu Estonia zabłysnęła na „elektrycznej mapie” świata wydają pieniądze podatników związane z wyimaginowanymi świadectwami emisji na budowę ogólnokrajowej sieci szybkich ładowarek CHAdeMO firmy ABB oraz zakup floty aut elektrycznych Mitsubishi i-MiEV (wcześniejszy wpis). Ostatecznie zbudowano sieć ze 165-punktami szybkiego ładowania, która przy liczbie mieszkańców kraju poniżej 1,5 mln pewnie nadal jest bezsprzecznie najgęstszą w Europie.

Opłaty

Po krótkim okresie bezpłatnego dostępu, ładowanie jest dostępne w ramach jednego z trzech planów taryfowych. Jednostkowo najdroższe jest użycie ładowarek okazjonalne (bez abonamentu), które kosztuje 1,5 EUR/10 min, 3 EUR za 20/min lub 4,5 EUR powyżej 20 min (maksymalnie 60 min). Przy założeniu, że przecięta sesja nie przekracza 20 minut, ładowanie kosztuje około 13 zł (około 20 zł, jeżeli ktoś potrzebuje pół godziny).

Drugi plan, dla osób korzystających częściej, wymaga opłacania miesięcznego abonamentu 10 EUR plus 2,5 EUR za sesję. Trzeci plan dla notorycznych użytkowników to już 30 EUR miesięcznie oraz 1,2 EUR za sesję po przekroczeniu miesięcznego limitu 150 kWh.

Obciążenia

W ostatnich miesiącach obciążenia ELMO wynoszą około 80-100 MWh energii miesięcznie i 10-12 tys. sesji ładowania. Przecięta sesja ładowania to od dwóch lat pobór około 8,4-9 kWh energii, czyli przy mocy 50 kW można domniemywać, że czasy ładowania nie przekraczają 20-minut. Średnie obciążenie 165 punktów wynosi od około trzech kwartałów nieco ponad 2 użycia dziennie. Dla szybkich ładowarek jest to poziom kilkukrotnie za niski, aby infrastruktura mogła na siebie zarobić, ale to ponad 2-razy więcej niż rok temu, więc jeszcze wszystko możliwe, szczególnie że zadanie ułatwia pozycja monopolisty.